کد مطلب:45627 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

چرا آيت الله مصباح در بيانيه اي فرموده اند (دانشجويان در دانشگاه بي دين مي شوند)؟

قبل از پرداختن به پاسخ سؤال ذكر اين نكته مناسب مي باشد كه چه خوب بود شما اصل مطلبي را كه آيت الله مصباح بيان نموده اند همراه با ذكر منبع و تاريخ آن، ارسال مي داشتيد تا ما بهتر مي توانستيم در اين مورد قضاوت نمائيم. اما در هر صورت در پاسخ اين سؤال بايد گفت كه امور و موضوعات مختلف را مي توان از دو منظر مورد تحليل و ارزيابي قرار داد: گاهي مواقع ما به نقش و جايگاه ايده ال و كاركردهاي مطلوب از آن در يك نظام و سيستم نگاه مي كنيم (بايدها) و گاهي موقعيت فعل آن و كاركردي را كه الان دارد (هست ها) را بررسي و نسبت به آن جايگاه مطلوب مورد ارزيابي و تحليل قرار مي دهيم. در اين قضيه هم مسأله چنين است: آنچه كه از دانشگاه در نظام اسلامي انتظار مي رود و مطلوب مي باشد اينست كه دانشگاه اسلامي باشد. و اين قيد اسلامي بودن آن با توجه به نقش و جايگاه و كاركردهاي مهم دانشگاه در جامعه بسيار با اهميت و قابل توجه همه مسئولين از امام راحل گرفته تا مقام معظم رهبري و ساير مسئولين فرهنگي بوده و مي باشد. زيرا دانشگاه نقطه اساسي هر جامعه و كشور است. اگر دانشگاه اصلاح شود، آينده آن جامعه اصلاح خواهد شد. و اگر خداي نكرده دانشگاه پرورشگاه متخصصان مسلمان و متعهد نباشد، دانشگاه مطلوب انقلاب نبوده و موجب عدم توسعه و پيشرفت و به فساد و تباهي كشاندن جامعه و وابستگي و استيلاي استعمارگران خواهد بود. بر اين اساس دانشگاه مطلوبِ انقلاب با دو شاخص علم و ايمان سنجيده و مشخص مي شود. رهبر معظم انقلاب مي فرمايند: «در دانشگاه اسلامي، علم با دين، تلاشگري با اخلاق و تضارب افكار با سعه صدر و تنوع رشته ها با وحدت هدف و كار سياسي با سلامت نفس، تعمق و ژرف نگري با سرعت عمل و خلاصه دنيا با آخرت همراه است» (روزنامه رسالت، 5/7/1375) يا در جاي ديگر مي فرمايند «از شاخصه هاي اسلامي شدن دانشگاه ها، علمي شدن آنها است، عميق شدن خود باور بودن و اتكا به نفس داشتن دانشجو و استاد، از جمله نكات بارز دانشگاه اسلامي است، در دانشگاه اسلامي تدين و دين باوري وجه غالب است و در آن ايستادگي بر روي اصول، تسليم ناپذيري در برابر دشمن و عزم و اراده در برابر تهاجم فرهنگي به زير بناي مستحكم فكري است. دانشگاه اسلامي شكوفا و پر نشاط است و در آن علم و عالم عزيز و باكرامتند، دانشجو به قصد قربت درس مي خواند و مظاهر فسق و فساد در آن وجود ندارد. بنابراين لازمه علمي شدن دانشگاه ها اسلامي شدن آنهاست، {V(روزنامه جمهوري، 7/12/1376) V} بنابراين دانشگاه مطلوب بايد اين چنين محلّي باشد. اما آيا در عمل اين ايده آلها و ارزشها تحقق يافته است؟ متأسفانه عليرغم تلاش ها برنامه ريزي ها و مجاهدت هايي كه توسط مراكز و نهادها و مسؤولين مربوطه و عناصر خدوم و فداكار در اين زمينه صورت گرفته و دستاوردهاي بسيار مثبت و ارزنده اي كه به همراه داشته، هنوز تا رسيدن و دستيابي به آن هدف و جايگاه مطلوب راه طولاني مانده است. رهبر معظم انقلاب در اين زمينه مي فرمايد: «دانشگاه هنوز اسلامي نشده است... اين نمي شود مگر با يك تحوّل عميق، بنيادي، دل سوزانه، بلند مدت، برنامه ريزي شده و همه جانبه»، {V(فصلنامه فرهنگي، شماره 21، بهار 1375، ص 174) البV}ته هر چند بررسي عواملِ جلوگيري و ممانعت از اسلامي كردن دانشگاهها، بحثي مفصل و خارج از موضوع ما مي باشد ولي بصورت اختصار بايد گفت كه: بدليل اهميت و جايگاه دانشگاه در پيروزي انقلاب و آينده انقلاب: دشمنان داخلي و خارجي نظام اسلامي از اين موضوع مهم غفلت نداشته و با تمام توان سعي در جلوگيري از اسلامي شدن دانشگاه و دانشجويان از طرق و روش هاي گوناگون داشته و دارند. البته عوامل متعدد ديگري از قبيل عوامل تاريخي، نواقص و نارسائيهاي نظام آموزشي، عدم تحقق كامل وحدت حوزه و دانشگاه، تهاجم فرهنگي و... در اين امر مؤثر مي باشند. ولي با همه اين مشكلات، بحمد لله دانشگاه و دانشجويان ما چه نسبت به قبل از انقلاب و چه در مقايسه با ساير كشورهاي ديگر از وضعيت بسيار بهتري برخوردار بوده و دانشگاههاي ما پر است از جوانان متعهد و انقلابي و پاي بند به اصول و ارزشهاي اسلامي و اساتيد متعهد و متخصص كه غير قابل انكار مي باشد. بنابراين اگر مسئولين فرهنگي دغدغه فعاليت دشمنان در جهت رواج و گسترش بي ديني و دور نمودن دانشجويان عزيز از ارزشهاي اسلامي و ترويج فرهنگ غرب و ابتذال و فساد در ميان جوانان خصوصاً دانشجويان را دارند. هرگز به معناي انكار و ناديده گرفتن دانشجويان عزيز متعهد و مذهبي نبوده، بلكه اخطاري، ساير مسئولين و نهادها و مراكز مربوطه در جهت مقابله با اين روند و كنترل و هدايت آن در جهت مسير و هدف انقلاب مي باشد.